Abstract :
Ik kreeg de kans mijn laatstejaarsstage te lopen binnen het bedrijf N.V. BETON
VANGRONSVELD te Hoeselt.
Zij beschikken over een zeer moderne prefabbetoninstallatie waarmee hun
gespecialiseerd personeel een hoog rendement haalt en kwalitatief uitstekende
producten aflevert.
Wat staalbewerking betreft, beschikken zij over een volautomatische installatie
voor het fabriceren van de nodige wapeningskorven. Hierdoor bestaat de
mogelijkheid om de meest ingewikkelde constructies te vervaardigen.
Voorts beschikken zij over een modern, goed uitgerust tekenlokaal waar kolommen,
balken, liggers, wanden, plinten, bordessen, trappen en vloerplaten in diverse
afmetingen en vormen nauwkeurig worden uitgetekend.
Hun korte leveringstermijnen kunnen het bouwproces aanzienlijk verkorten. In veel
gevallen kan men na het afsluiten van een contract al onmiddellijk in productie
gaan. Bovendien transporteren zij zelf de prefabmaterialen snel, veilig en op tijd
naar de opgegeven werken.
Om er nog een schepje bovenop te doen en om mee te kunnen met de concurrentie
wil het bedrijf de mogelijkheid nagaan om betonstukken te fabriceren met
zelfverdichtend beton.
Zelfverdichtend beton, soms ook zelfnivellerend beton genoemd, is een nieuwe
categorie van hoge-prestatiebeton, waarvan een uitzonderlijke vloeibaarheid in
verse toestand verkregen wordt. Dit gebeurt door het gebruik van een specifieke
samenstelling en superplastificeerders met een sterk waterreducerend vermogen.
Vandaar werd mij, als stagiair, gevraagd een duidelijk beeld te scheppen van het
gebruik van zelfverdichtend beton:
- welke samenstelling?
- welke positieve en negatieve eigenschappen?
- gebruik in de praktijk: richtlijnen voor werknemers?
- afweging tussen praktijk en theorie?
- vergelijking tussen traditioneel en zelfverdichtend beton?
De kernvraag luidt bijgevolg: "Is het voor het bedrijf zinvol om over te stappen
naar het gebruik van zelfverdichtend beton?"
2
Pas nadat ik alle nodige gegevens vergaard heb en wanneer blijkt dat de voordelen
ook effectief in de praktijk tot uiting komen, zal het bedrijf een beredeneerde
beslissing kunnen nemen inzake de overstap naar massale productie met
zelfverdichtend beton.
Daarom ging ik aan de slag in het laboratorium van de betoncentrale COOPMANS
B.V.B.A., gevestigd te Hoeselt. Daar zou ik de kans krijgen een aantal proeven uit
te voeren die mij de nodige informatie zouden verschaffen om de hoofdvragen te
beantwoorden in het kader van mijn eindwerk.
Ik merk hierbij op dat noch de betoncentrale COOPMANS B.V.B.A, noch het
prefabbedrijf N.V. BETON VANGRONSVELD ooit met deze specifieke betonsoort
gewerkt hebben. Mijn onderzoeken vormen voor mij dan ook een grote uitdaging
en ik hoop een belangrijke meerwaarde te leveren voor beide bedrijven, in het
bijzonder voor mijn stageplaats.
In het eindwerk zal ik trachten de huidige situatie inzake het gebruik van
zelfverdichtend beton te schetsen. Dit omvat onder meer de geschiedenis, een
definitie en algemene eigenschappen, alsook voorbeelden van prefab-toepassingen
in België. In het hoofdstuk omtrent de proefopzet geef ik een beeld van mogelijke
methodes ter bepaling van een mengselontwerp en de keuze van de materialen.
Daarnaast geef ik een overzicht van de diverse betonsamenstellingen en van de
belangrijkste eigenschappen. Nadat ik een uitgebreide uiteenzetting geef van de
uitgevoerde proeven, zal ik trachten een nuttig en bruikbaar besluit te trekken dat
een antwoord biedt op de kernvraag. |
If you want to cite this thesis in your own thesis, paper, or report, use this format (APA):
NEVEN, B. (2006). Zelfverdichtend beton: productieproces van de Prefab.
Unpublished thesis, Xios, IWT.
Retrieved
from
http://doksxios.pxl.be/doks/do/record/Get?dispatch=view&recordId=Sxhl8ae57e8c0f09be21010f613d5a7a010a.
|
Home 
