Abstract : Lange spooronderbrekingen hebben grote economische consequenties voor de beheerder
van de spoorinfrastructuur. Daarom zijn er nieuwe technieken ontwikkeld om de duur van
de spoorwegonderbreking te reduceren. Eén van die methoden is het verschuiven van een
kokerbrug naar zijn definitieve plaats in het talud. De kokerbrug wordt in het verlengde
van zijn definitieve plaats opgebouwd en vervolgens verschoven door een gespecialiseerde
onderaannemer.
Zoals altijd hebben de verschillende kandidaat-onderaannemers een variërende
werkmethodiek. De hoofdnemer of de bouwheer moet uit deze voorstellen de meeste
geschikte te kiezen voor deze specifieke opdracht.
Hoewel het aantal van dit type gespecialiseerde aannemers niet zo ruim is, is toch de keuze
voor één van hen niet zo eenvoudig. Hun methoden om een kokerbrug te verplaatsen
hebben specifieke eigenschappen, zoals de minimale benodigde periode van
spooronderbreking, de geometrie van de kokerbrug … . De keuze moet dus weloverwogen
worden.
In het eindwerk 'Verplaatsingsmethoden van kokerbruggen' legt Sven Vantilt, een
laatstejaarsstudent Industrieel Ingenieur Bouwkunde aan de Xios Hogeschool Limburg –
Diepenbeek, in samenwerking met zijn promotoren ir. Rob Dreessen, ir. Bert Geukens
(Betonac NV) en ing. Adrien Buteneers (Xios) uit hoe de keuze voor een geschikte
verplaatsingsmethode van een kokerbrug gemaakt kan worden. Verder worden enkele
verplaatsingsmethoden aan de hand van drie casestudies, i.v.m. de hertracering van de
Aarschotsesteenweg in Leuven, uitvoerig beschrijven. De lezer van het eindwerk kan
hierdoor een beeld vormen van de complexiteit van de verplaatsingsmethode en van het
geheel der werken.
Het kiezen voor een verplaatsingsmethode verloopt op basis van objectieve criteria. Door
een primaire selectie, op basis van tijd, locatie en geometrie, wordt bepaald welke
methoden het meest geschikt zijn voor de specifieke opdracht. Maar om tot één methode te
komen moet de selectie meer verfijnd worden. Hierbij wordt de kostprijs als
selectiecriterium gebruikt. Uit alle geschikte verplaatsingsmethoden komt dan de meest
economische oplossing naar voor.
Op basis van de casestudies is echter af te leiden dat bij het kiezen voor één van de
verplaatsingsmethode niet alleen rekening wordt gehouden met objectieve parameters,
maar ook met subjectieve parameters in functie van de relaties met de onderaannemer en
het bestuur. Deze zijn niet te kwantificeren en worden slechts licht aangehaald in dit
eindwerk. In de keuze voor een verplaatsingsmethode spelen dus ook de menselijke
factoren een rol. |
If you want to cite this thesis in your own thesis, paper, or report, use this format (APA):
VANTILT, S. (2007). Verplaatsingsmethoden van kokerbruggen.
Unpublished thesis, Xios, IWT.
Retrieved
from
http://doksxios.pxl.be/doks/do/record/Get?dispatch=view&recordId=Sxhl8ae57e8c16f131bd0116f1a2ead30024.
|